Strona główna > ===== PŁOCKIE WYDARZENIA ===== > Wydarzenia muzyczne |
PLIK 166/433 |
|
|||
|
Infomacje o pliku | |
Nazwa pliku: | Al-Di-Meola001.jpg |
Nazwa albumu: | dorob / Wydarzenia muzyczne |
Ocena (6 głosów): | (Pokaż szczegóły) |
Wielkość pliku: | 149 KiB |
Data dodania: | 21, Czerwiec 2009 |
Wymiary: | 950 x 576 pikseli |
Wyświetleń: | 391 razy |
URL: | http://galeria.plock24.pl/displayimage.php?pid=20519 |
Ulubione: | Usuń z ulubionych |
Jazz zawieszony między pogodnymi rytmami fusion, ortodoksją synkopy oraz "blue note" a latynoskim tangiem, sambą i folklorem flamenco. Takie pojmowanie muzyki stało się dla gitarzysty źródłem spektakularnego sukcesu, ludycznej wręcz popularności, zachwytu krytyki i aplauzu słuchaczy.
We wczesnym dzieciństwie Di Meola grał na perkusji, ale gdy miał dziewięć lat, usłyszał Beatlesów i przerzucił się na gitarę. Pobierał lekcje prywatne, a w wieku 15 lat występował w grupach grających muzykę country. Rosnące zainteresowanie jazzem skłoniło go do podjęcia nauki w Berklee College of Music w 1971 r. Wkrótce opuścił szkołę i dołączył do grupy fusion Barry`ego Milesa. Na uczelnię wrócił w 1974 r., ale do klasy aranżacji. Później dołączył do popularnej i wpływowej grupy Chicka Corei Return To Forever i zwrócił na siebie uwagę oszałamiającymi, czasem wręcz hipnotycznymi solówkami.
W 1976 r. zdecydował się na karierę solową i zrealizował kilka albumów dla Columbii, przeważnie jazzrockowych. W latach 1982 i 1983 nagrał dwie płyty ze słynnym akustycznym triem gitarowym, w którym oprócz niego znaleźli się John McLaughlin i Paco De Lucia. W 1985 r. powstał Al Di Meola Project, najsłynniejsza formacja gitarzysty, z którą jeździ po całym świecie.
Debiutanckie nagrania z Chickiem Coreą ("Return To Forever", "No Mystery", "Romantic Warrior"), wieloletnia współpraca z Johnem McLaughlinem i Paco De Lucią ("Friday Night In San Francisco", "Passion, Grace & Fire"), nagrania z Larrym Coryellem i Birellim Lagrene ("Super Guitar Trio"), eksperymenty z rockmanami: Philem Collinsem i Billem Brufordem, a nade wszystko poszukiwanie "własnej" stylistyki osadzały muzykę Di Meoli w miejscu, z którego łatwo wskoczyć w komercyjny obieg nagród i list przebojów.
Dionizy Piatkowski - Encyklopedia muzyki popularnej JAZZ