Strona główna > ===== PŁOCKIE OSIEDLA ===== > == STARE MIASTO == > Stary Rynek |
PLIK 260/292 |
|
||
|
Infomacje o pliku | |
Nazwa pliku: | Fontanna1=.jpg |
Nazwa albumu: | dorob / Stary Rynek |
Ocena (8 głosów): | (Pokaż szczegóły) |
Wielkość pliku: | 190 KiB |
Data dodania: | 14, Marzec 2006 |
Wymiary: | 950 x 602 pikseli |
Wyświetleń: | 631 razy |
URL: | http://galeria.plock24.pl/displayimage.php?pid=861 |
Ulubione: | Usuń z ulubionych |
O funkcji obiektu przypomina wieżyczka, służąca do obserwacji pożarów, w niej też umieszczony był zegar. Pierwsze drobne prace restauracyjne przy malowaniu fasady oraz drobne adaptacje we wnętrzu wykonał w 1832 r. Jakub Korneliński. W następnych latach prowadzone były drobne prace konserwacyjne przy ratuszu, wykonywane przez Szloma Niedźwiedzia, Mośka Rosenberga, Esterę Kępińską, Jakuba Brezlerea, Mojżesza Sarnę, Wolfa Bimberga, Dawida Bomzona, Jakuba Glisberga, Lewina Fischera. Ten ostatni wykonał iluminowanie ratusza oraz prace remontowe wnętrz.
W r. 1838 okazało się, że ratusz jest za ciasny i zaczęto zastanawiać się nad jego rozbudową. Całość robót zakończona została w połowie 1849 r., kiedy prezydent wystąpił do Urzędy Gubernialnego o zakupienie zasłon do 8 okien części przyłączonej do ratusza, gdyż urzędnicy "narażeni są na znaczną przykrość i nawet osłabienie wzroku". Drugi etap kształtowania budowli i ratusza płockiego miał miejsce w l. 1850 - 1854, kiedy obydwie zakupione kamienice włączone zostały całkowicie do zespołu. Druga rozbudowa wiąże się z kamienicą przy Starym Rynku nr 17, sąsiadującą od strony północnej z ratuszem. Projektantem był inż. Jerzy Woyno, który w okresie okupacji został zamordowany przez Niemców.
Przebudowana kamienica jest nieco wyższa od sąsiedniej, posiada bardzo płaski dach, a jej część środkowa pomiędzy ryzalitami jest cztero, a nie trzyosiowa. Roboty konserwacyjne zostały przeprowadzone bardzo starannie przez jednego z czołowych mis-trzów murarskich - Józefa Gołębio-wskiego w l. 1938 - 1939. Wybu-chła jednak wojna, która przerwała prowadzone prace; całkowite za-kończenie przebudowy nastąpiło w 1940 r. Po wojnie rozebrano oficy-nę parterową, dawny budynek Stary Rynek 14 i na tym miejscu wzniesiony został gmach dyrekcji Przedsiębiorstwa Eksploatacji Rurociągów Naftowych; rozebrano także oficynę przy ul. Zduńskiej, budując nowe skrzydło ratusza. Zespół składający się z dwóch wcześniejszych kamienic i korpusu głównego wypełnił całkowicie zachodnią pierzeję Starego Rynku. Pod względem zabytkowym ratusz płocki stanowi przykład polskiej architektury klasycystycznej. Jest więc nie tylko dziełem o wartości zabytkowej, ale stanowi także realizację polskiej myśli urbanistycznej i architektonicznej kształtującej się w XIX w.
Ratusz płocki zapisał się także w historii Polski. W r. 1921 wmurowano w frontalną ścianę ratusza tablicę upamiętniającą wydarzenia z dnia 23 IX 1831. Tekst tej tablicy był następujący: "Tu w Ratuszu Ostatni Sejm Królestwa Polskiego salwował sesję 23 IX 1831. Po latach 90-ciu po mężnym odparciu 18 - 19 VIII 1920 przez wojska Rzeczpospolitej i ludność płocką dzikiego najazdu bolszewików rosyjskich Rada Miejska ku wiecznej pamięci uchwalenia Konstytucji 17 III 1921, na uroczystym posiedzeniu d. 20 III tę tablicę w dniu 3-go maja 192I wmurować poleciła".
Ta historyczna tablica, jak podają autorzy, została zniszczona przez hitlerowców. Być może, że treść tablicy nie podobała się władzy ludowej i polecono ją zniszczyć. W dniu 7 IV 1935, w dwudziestą rocznicę wymarszu pierwszego płockiego oddziału do Legionów Polskich, prezydent miasta p. Wasiak odsłonił na frontonie ratusza tablicę pamiątkową upamiętniającą nadanie miastu przez Naczelnika Państwa, Józefa Piłsudskiego - Krzyża Walecznych. Wewnątrz ratusza oraz przy wejściu w l. 1966 i 1970 zostały umieszczone tablice nawiązujące do wydarzeń 23 IX 1931 (zob. - TABLICE).
W r. 1993 ukazała się interesująca książka Anny Marii Stogowskiej Prawda i legenda Ratusza Płockiego, w której autorka polemizuje z tezą, iż posiedzenie sejmu odbyło się w płockim ratuszu.
W ciągu swej historii ratusz zawsze był siedzibą władz miejskich.