Strona główna > ===== PŁOCK W MALARSTWIE ===== > Portrety (obrazy, zdjęcia, grafiki) |
PLIK 119/265 |
|
|||
|
Infomacje o pliku | |
Nazwa pliku: | Maciesza.jpg |
Nazwa albumu: | ask / Portrety (obrazy, zdjęcia, grafiki) |
Wielkość pliku: | 97 KiB |
Data dodania: | 14, Luty 2007 |
Wymiary: | 450 x 602 pikseli |
Wyświetleń: | 484 razy |
URL: | http://galeria.plock24.pl/displayimage.php?pid=8544 |
Ulubione: | Dodaj do ulubionych |
Komentarz 1 do 1 z 1 Strona: 1 |
|
|||
MACIESZA ALEKSANDER BOLESLAW (1875 - 1945) Lekarz, nauczyciel, działacz społeczny, publicysta. Urodził się 4 czerwca w Tomsku na Syberii. Ojciec jego zesłany na Syberię, prowadził w Tomsku sklep spożywczy i łaźnię, był ceniony wśród tamtejszej kolonii polskiej. Młody Maciesza uczył się od r. 1884 w gimnazjum tomskim, następnie studiował medycynę, a w dniu 20 X 1898 otrzymał dyplom lekarski z najwyższą pochwałą. Mianowany lekarzem obwodowym w górach Ałtajskich prowadził szpital, a następnie w r. 1900 wyjechał do Petersburga w celu uzupełnienia studiów medycznych. Rok później udało mu się otrzymać posadę lekarza więziennego i szpitalnego w Płocku, dzięki czemu mógł zamieszkać w kraju. Wpływ na poglądy polityczne wywarł lekarz Leon Rutkowski, który wprowadził Macieszę do Ligi Narodowej (1902 r.). Pociągała go praca społeczna, założył bibliotekę, wygłaszał odczyty, był członkiem kilku towarzystw. W l. 1905 - 1907 zaangażował się w walkę o szkołę polską; złożył podpis pod memoriałem do władz petersburskich domagając się dla Królestwa autonomii, za co został odsunięty ze stanowisk państwowych. Pracę otrzymał w Seminarium Duchownym, które zaangażowało go jako swego lekarza, a niedługo potem podjął prywatną praktykę okulistyczną W r. 1906 został wybrany do Dumy Państwowej, współdziałał w zorganizowaniu, a następnie w funkcjonowaniu w mieście polskiego gimnazjum, późniejszego Gimnazjum im. Władysława Jagiełły. W tejże szkole objął obowiązki lekarza i wykładowcy higieny i anatomii. Troska o zdrowie fizyczne i moralne młodzieży była zawsze naczelną zasadą jego działalności. Dzięki staraniom Macieszy, udało się w r. 1907 reaktywować Towarzystwo Naukowe Płockie. Od r. 1907 aż do śmierci pełnił funkcję prezesa Towarzystwa. Od lutego do października 1917 r. był prezesem pierwszej płockiej Rady Miejskiej, później do września 1919 r. piastował urząd burmistrza, a następnie prezydenta miasta. W 1920 r. przewodniczył Związkowi Obrony Ojczyzny w Płocku, którego głównym celem była obrona miasta przed nawałnicą bolszewicką, a następnie wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie był lekarzem w stopniu majora. W okresie międzywojennym poza praktyką okulistyczną, prowadził poradnię przeciwgruźliczą oraz sprawował funkcję lekarza szkolnego i wykładowcy w gimnazjum i Seminarium Nauczycielskim im. Bolesława Krzywoustego. Od r. 1927 był prezesem Towarzystwa Lekarskiego w Płocku, przede wszystkim jednak troszczył się o rozwój Towarzystwa Naukowego Płockiego. Wiele czasu poświęcał działalności publicystycznej. Zebrana bibliografia prac Macieszy obejmuje ponad 100 pozycji drukowanych oraz 11 rękopisów. Wiele publikacji dotyczy higieny młodzieży szkolnej. Interesował się też statystyką. Wiele uwagi poświęcił historii kultury i archeologii. Maciesza gromadził także materiały do historii Polaków na Syberii. Zdołał jedynie ogłosić broszurowe Dzieje kolonii polskiej w Tomsku (Płock 1934) oraz kilka artykułów w czasopiśmie "Sybirak". Nie ukończył planowanych Moich wspomnień z Syberii 1875-1900, do których napisał jedynie wstęp i pierwszy rozdział pt. Rodzice. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego "Głosu Płockiego", a z żoną Marią opracował Przewodnik po Płocku (3 wydania). Wiele czasu, zwłaszcza w pierwszych latach pobytu w Płocku, poświęcił Maciesza badaniom antropologicznym. Zorganizował m. in. w więzieniu płockim, gdzie pracował jako lekarz, ośrodek antropologiczny. Najważniejszym osiągnięciem Macieszy była praca Puszczanie przasnyscy. Drugą wojnę światową przebył Maciesza w Płocku, pracując jako okulista. Ciężkie warunki, a na domiar złego uwięzienie przez Niemców żony, podkopało jego zdrowie. Po r. 1945 pracował w dalszym ciągu jako okulista, był także prezesem Towarzystwa Naukowego Płockiego i Towarzystwa Lekarskiego. Posiadał bogaty księgozbiór, który podarował Bibliotece im. Zielińskich TNP. Zmarł 10 października, pochowany został w Płocku. Odznaczony był Krzyżem Oficerskim Orderu Restituta. Płock uczcił jego pamięć, nadając jednej z ulic miasta imię Aleksandra Macieszy.
|
Komentarz 1 do 1 z 1 Strona: 1 |